فایل بصورت ورد میباشد

در نوامبر سال 2000 ،اداره راه آهن فدرال (FRA) عمليات ساخت واگن تحقيقي پرسرعت T-16 (شكل 1) را آغاز كرد تا روش هاي ايجاد حمل و نقل ايمن تر و روان تر مسافر و روشهاي ايجاد قطارهاي باري با سرعت بيشتر را مورد بررسي قرار دهد . ادارة پژوهش و توسعه FRA ، T-16 را جهت مطالعه رفتار ديناميكي چرخ - ريل مورد استفاده قرار مي دهد ، تا روش هاي بهبود معاينه فني قطعات را مورد بررسي قرار داده و كريدورهاي ريلي پرسرعت را مورد ارزيابي قرار دهد . همچنين
T-16 به Amtrake مسئولان مسافري محلي و منطقه اي ، و راه آهن هاي شخصي در تشخيص مسيرهايشان كمك كند .

T-16 نخستين واگن مسافري خط متروي Amtrak است كه به تكنولوژي پيشرفته با قابليت هايي براي سنجش و جمع آوري داده ها در سرعت هايي تا 160 مايل بر ساعت ، مجهز گرديد . قابليت اندازه‌گيري و سنجش در برگيرندة هندسة قطعه‌. نيمرخ رأي ريل ، كيفيت حركت ، نيروهاي چرخ - ريل مي باشد .

سابقه و زمينة اوليه

در سپتامبر 1998، FRA استانداردهاي ايمني قطعه اوليه خود را براي عملكرد در سرعت‌هاي بيش از 110 مايل بر ساعت ، منتشر كرد سه كلاس جديد قطعه ايجاد شد (كلاس هاي 7 ، 8 و 9) ، كه شرايط را براي عملكرد قطعه در سرعت هاي تا 200 مايل بر ساعت فراهم مي كرد . اين استانداردها ، در پي نياز به عملكردهاي با سرعت زياد در ايالات متحده ، بخصوص سرويس «اسلا» در كريدور شمال - شرق از واشنگتن تا بوستون ، كه حداكثر سرعت به 150 مايل بر ساعت مي رسد ،‌ايجاد گرديد.

جهت ارزيابي بهتر پتانسيل سرعت براي كريدورهاي پرسرعت طرح ريزي شده‌، جهت آگاهي يافتن از عملكرد سريع‌تر «امتراك» در كريدور شمال - شرق ، و جهت بهبود درك شرايط براي عملكرد در سرعت هاي بيش از 110 مايل بر سرعت ، FRA به يك واگن تحقيقاتي با سرعت زياد و قابليت هاي فني پيشرفته نياز داشت . بواسطه هماهنگي با «امتراك» ، FRA يك واگن مسافربري مازاد به وجود آورد ، كه جهت بكارگيري به عنوان يك لابراتور تحقيق متحرك با سرعت بالا ، بازسازي و تجهيز شد، با نام واگن T16 .

مأموريت T-16

T-16 يك پايه تحقيقاتي جهت بررسي روش هايي براي ايجاد حمل و نقل ايمن‌تر و روان‌تر براي قطارهاي مسافربري و حمل بار در سرعت هاي زياد ، فراهم مي آورد . كاربردهاي اوليه‌ آن عبارتند از :

- مطالعه رفتار ديناميكي چرخ - ريل : طرح يا نيمرخ سطوح حركت بين چرخ‌ها و ريل‌ها ، و طريق تماس ، تأثير عمده اي در نيروهاي ايجاد شده بين چرخ و ريل هنگامي كه يك قطار در طول قطعه حركت مي كند ، دارد . اين نيروها بر چرخ ها و ريل ، و به علاوه ، پايداري قطارها ، مخصوصاً وقتي كه در سرعت هاي بيشتر حركت مي كنند ، تأثير مي گذارند وقتي كه چرخ ها و ريل فرسوده مي شوند، نيمرخ هاي آنها تغيير مي كند، كه منجر به خصوصيات حركتي يا رفتار متفاوت چرخ- ريل مي گردد. با دركي بهتر از اين رفتار، و چگونگي تأثير گذاري بوسيلة تغييرات در نيمرخ هاي چرخ و ريل، نيمرخ‌هاي بهينه تر چرخ و ريل مي تواند بدست آيد، كه منجر به عملكرد ايمن تر و روان تر در سرعت هاي بالا و عمر بيشتر براي چرخ و ريل مي‌شود.